Skip links

Er zouden mensen moeten zijn

Dit gedicht is geschreven door Toon Hermans. Een gedicht over mensen, jong en oud, met hoop, liefde, veerkracht, doorzettingsvermogen en levenslust. Die de wereld in moeilijke tijden een beetje mooier maken. 't Zit in iedereen van ons. Heb jij het al ontdekt?

Dit gedicht is geplaatst met goedkeuring van Stichting Toon Hermans.

Er moeten mensen zijn 
die zonnen aansteken, 
voordat de wereld verregent. 

Mensen die zomervliegers oplaten 
als het ijzig wintert, 
en die confetti strooien 
tussen de sneeuwvlokken. 

Die mensen moeten er zijn. 

Er moeten mensen zijn 
die aan de uitgang van het kerkhof 
ijsjes verkopen, 
en op de puinhopen 
mondharmonica spelen. 

Er moeten mensen zijn, 
die op hun stoelen gaan staan, 
om sterren op te hangen 
in de mist. 
Die lente maken 
van gevallen bladeren, 
en van gevallen schaduw, 
licht. 

Er moeten mensen zijn, 
die ons verwarmen 
en die in een wolkeloze hemel 
toch in de wolken zijn 
zo hoog 
ze springen touwtje 
langs de regenboog 
als iemand heeft gezegd: 
kom maar in mijn armen. 

Bij dat soort mensen wil ik horen. 
Die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen 
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan. 

Er moeten mensen zijn 
die op het grijze asfalt 
in grote witte letters 
LIEFDE verven. 
Mensen die namen kerven 
in een boom vol rijpe vruchten 
omdat er zoveel anderen zijn 
die voor de vlinders vluchten 
en stenen gooien 
naar het eerste lenteblauw 
omdat ze bang zijn 
voor de bloemen 
en bang zijn voor: 
ik hou van jou.  

Ja,  
er moeten mensen zijn 
met tranen 
als zilveren kralen 
die stralen in het donker 
en de morgen groeten 
als het daglicht binnenkomt 
op kousenvoeten. 

Weet je, 
er moeten mensen zijn, 
die bellen blazen 
en weten van geen tijd 
die zich kinderlijk verbazen 
over iets wat barst 
van mooiigheid. 
Ze roepen van de daken 
dat er liefde is 
en wonder 
als al die anderen schreeuwen: 
alles heeft geen zin 
dan blijven zij roepen: 
neen, de wereld gaat niet onder 
en zij zien in ieder einde  
weer een nieuw begin 
Zij zijn een beetje clown, 
eerst het hart 
en dan het verstand 
en ze schrijven met hun paraplu 
I love you in het zand 
omdat ze zo gigantisch 
in het leven opgaan 
en vallen 
en vallen 
en vallen 
en OPSTAAN 

Bij dát soort mensen wil ik horen 
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen 
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan 
de muziek gaat DOOR  
de muziek gaat DOOR 
en DOOR 

Geprikkeld en zin om kennis te maken?

Neem vrijblijvend contact op